YENİ İNSAN

Havaalanındayız.
Kontuarda kuyruk.
Adam herkesin önüne geçer, Pasaportunu uzatır.
“Lütfen sıraya girin beyefeni.”
“Kim olduğumu sen biliyor musun?”
“Bir dakika lütfen. ”
Hoparlörden anons:
“Burada kim olduğunu bilmeyen biri var. Tanıyan varsa gelip alabilir mi?”

Amsterdam.
Şehrin en eski kahvesi.
Birbirlerini koklamaya meraklı
Şair, sanatkar...
Tanınmamış yazarların da uğrak yeri.
(Cep telefonları henüz icat edilmemişti.)
Arkadaşlarına kahveye telefon ettirir, adının tebeşirle yazıldığı tabelayı garson masadan masaya dolaştırırdı.

Okullara, hastanelere, apartmanlara,
koltuklara, sandalyelere adlarını koyduranlar.
Köprülere, havaalanlarına adlarını vermek hırsıyla tutuşanlar.
Üniversite reklamlarında müzikhol şarkıcıları gibi profesör fotoğrafları.
Bas parayı, yazsınlar yaşamını -Kim Kimdir? kitapları.
Ölüm ilanlarında meşhurluk yarışı.
Bir zamanlar meşhur olup artık tanınmayanlar-
Depresyon, alkolizm, intihar.

Türümüzün adı konmamış hastalığı,
Narsizmin uç noktası
Meşhur müptelalığı.

Korkun meşhurlardan!
Korkalım meşhur budalalığımızdan.
Değerler patolojimizde
Meşhurluğa özenmeyenin yeri Psikiyatrist kanepesi.
Teşhis:
Çekingen
İçine dönük
Boynu eğik pısırık.

Oscar Wilde’ın her şeyin fiyatını bilip
Değerini bilmediğimiz dünyamızı tüketirken
Yarışıyoruz kazanmak hırsımızla.
Göze batmak için markalaşan
Kapitalist kültür çocuklarıyız.
Futbol takımları sahaya çıktığında
Numaralarından bilirdik oyuncuları.
Bugün sırtlarında kocaman harflerle adları
Spor sayfalarında, kaç paraya satılıp kiralandıkları.
Avukatları meşhur eden
Evililik sözleşmelerinde
Boşanıldığında kim ne alacak pazarlıkları.
Meşhur yazarın gündem arayışı hırsı,
Paltosunu vestiyerde bulamadığında
Halkla ilişkiler ajansının duyurması.

Meşhurlar meşhurluğa,
Biz meşhurlara müptela.
İhtiras pazarlayıcılarımıza
Rafta son kullanma tarihi verip
Meşhurluğu sıradanlaştıran Andy Warhol:
“Gelecekte herkesin meşhurluğu onbeş dakika.”

Eskil bir ülkeden bir yolcuya rastladım
Dedi ki; koca bir anıtın iki ayağı duruyor
Çölün tam ortasında, kumların tam üzerinde
Yarı batmış, kaşları çatık yüzüyle bir baş...
Anıtın kaidesinde şunlar okunuyor:
“Ben Krallar Kralı Ozmandias’ım.
Ey güçlü olan, şu yaptığım işlere bak ve titre
O tarihi anıtın, uçsuz bucaksız çevresinde
Arasan sadece koca bir gövde ve kalıntılar
Başkaca uzanıp giden yalnızlık ve kumlar.”

Sezar, Şekspir, Einstein..
İmparator, sanatkar, dahi.
Thor, Teşup, Amun Ra,
Türümüzün tanrılar resmi geçidi,
Vedalaşma zamanımız geldi.

Yeni bir insan doğmakta
Tarihten silkinmiş
Meşhurluktan arınmış
Yapay zekalarımızı da kattık mı
Boyutlarımızın sonsuzluğuna
Geleceğin yen insanının
Küresel Gezi arayışında
Yeri yok kahramanlara.

Yazı: Gündüz Vassaf

*Ozymandias, Percy Bysshe Shelley (1792-1822) (Çeviren: Erdal Ceyhan)

Louis Carreon, Trap Super, 2017, multi medium on canvas, 90x50 inches (detay)